|
CliP من آن غریبه ی دیروز ، آشنای امروز و فراموش شده ی فردایم . در آشنایی امروز مطالبی می نویسم و عکس ها و نوشته هایی قرار می دهم تا در فراموشی فردا یادم کنید . غرض نقشي است كز ما بازماند / كه هستي را نمي‌بيبنم بقايي... |
|||
|
یک شنبه 17 شهريور 1392برچسب:, :: 1:37 :: نويسنده : مریم
گفتم: خدای من، دقایقی بود در زندگانیم که هوس می کردم سر سنگینم را که پر از دغدغه ی دیروز بود و هراس فردا ، بر شانه های صبورت بگذارم، آرام برایت بگویم و بگریم، در آن لحظات شانه های تو پس کجا بود؟
گفت:ای عزیزترین آفریده من ، تو نه تنها در آن لحظات دلتنگی، که در تمام لحظات بودنت برمن تکیه کرده بودی، من آنی خود را از تو دریغ نکرده ام که برعکس تو اینگونه بودی،من همچون عاشقی که به معشوق خویش می نگرد، با شوق تمام لحظات بودنت را به نظاره نشسته بودم .
گفتم: پس چرا راضی شدی من برای آن همه دلتنگی، اینگونه زار بگریم؟ گفت: ای عزیزترین مخلوق من، اشک تنها قطره ای است که قبل از آنکه فرود آید، عروج می کند.اشکهایت به من رسید و من یک یک آنها را بر زنگارهای روحت ریختم تا باز هم از جنس نور باشی و از اهالی آسمان ، چرا که تنها اینگونه می شود تا همیشه شاد بود . گفتم: آخر آن چه سنگ بزرگی بود که بر سر راهم گذاشته بودی؟ گفت: بارها صدایت کردم، آرام گفتم: از این راه نرو که به جایی نمی رسی، توهرگز گوش نکردی و آن سنگ بزرگ فریاد بلند من بود که ای بنده خوب من ، از این راه نرو که به ناکجاآباد هم نخواهی رسید . گفتم: پس چرا آن همه درد در دلم انباشتی؟ گفت: روزیت دادم تا صدایم کنی، چیزی نگفتی، پناهت دادم تا صدایم کنی، چیزی نگفتی ، می خواستم برایم بگویی و حرف بزنی.آخر تو بنده ی من بودی ،چاره ای نبود جز نزول درد که تنها اینگونه شد که تو صدایم کردی . گفتم: پس چرا همان بار اول که صدایت کردم درد را از دلم نراندی؟ گفت: اول بار که گفتی خدا ،آن چنان به شوق آمدم که حیفم آمد بار دگر بانگ ربّنای تو را نشنوم،تو باز مرا صدا زدی و من مشتاق تر برای شنیدن خدا خدا کردن دیگری از تو ،من می دانستم تو بعد از علاج دردت بر صدا زدن من اصرار نمی کنی ، وگرنه همان بار اول شفایت می دادم. گفتم: مهربانترین خدا، دوستت دارم . گفت:ای عزیزتر از همه هستی ، من دوست تر می دارمت ...
نظرات شما عزیزان:
آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها
نويسندگان
|
|||
 |
آمار
وب سایت: